NASZEJ TRÓJCY HISTORIA

NASZEJ TRÓJCY HISTORIA to moja opowieść o ośmiu latach życia z chorobą nowotworową mojej żony, ale tak naprawdę całej naszej rodziny. Książek o raku i o różnych rodzajach choroby nowotworowej jest wiele. Większość z nich opisuje jak z rakiem walczyć. Opisuje się operacje, chemie, radioterapie… Są też książki o przewlekłych chorobach, na które się umiera. Tylko o raku mówimy, że się z nim przegrało. Jak w jakimś kasynie czy wyścigach: przegrało się życie. A z rakiem się żyje i na niego się umiera. Ja chciałem tę książkę napisać życiem. Życiem po prostu. W radości, strachu, bólu, ale i nadziei, że gdy wszystko się wali, TO WCIĄŻ WARTO ŻYĆ. Chaotyczność w tej książce, pozbycie się literackiego światła i formy, szyku i stylu, może być pewnego rodzaju barierą. Wierzę jednak, że mówienie o tym, co się dzieje w domu językiem choroby, bólu, zadyszanych, pourywanych, nielogicznych słów, obrazów wymyka się stylom literackim.